"Nie będziesz brał imienia Pana Boga twego na daremno" - to drugi drogowskaz w drodze do nieba. W poniedziałek 17 października, to dzień, w którym wraz z dziećmi i młodzieżą pogłębialiśmy treść II Przykazania, które jasno i wyraźnie mówi, jak i kiedy powinniśmy wymawiać imię Boga i Świętych. Zobacz galerię zdjęć
Każdy człowiek ma jakieś imię. Najświętsze i godne najwyższej czci jest imię Boga. Boga nazywamy różnymi imionami: Pan, Ojciec, Stwórca, Zbawiciel itp.
Jeśli kogoś kochamy, to staramy się mówić o nim z miłością i miłość szacunkiem. Tak odnosimy się do rodziców, mówiąc o nich:"mamusiu", "tatusiu". Byłoby nam przykro, gdyby ktoś lekceważąco wyraził się o naszych rodzicach, wyśmiewał się z nich lub też żartował.
Panu Bogu okazujemy miłość, gdy wypowiadamy z szacunkiem Jego imię. Imię to wyraża stałą obecność Boga pośród nas.
Zapamiętaj!!!
- Imię Boga wzywamy, gdy przeżywamy radość lub w niebezpieczeństwie.
- Możemy również imieniem Bożym pozdrowić innych, np. "Szczęść Boże" lub "Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus".
Wychwalamy imię Boże, kiedy:
- żegnamy się, modlimy się,
- skłaniamy głowę przed przydrożnym krzyżem, kościołem,
- a także, gdy w tych miejscach zdejmujemy nakrycie głowy.
IMIĘ BOGA JEST ŚWIĘTE!
Dlatego nie powinniśmy wymieniać imienia Boga:
- w zabawie,
- w kłótni,
- kiedy przeklinamy,
- np. mówiąc: "Jak Boga kocham".