„BIERZCIE I JEDZCIE, TO JEST CIAŁO MOJE” - USTANOWIENIE EUCHARYSTII
Eucharystia – niezwykły dar zostawiony nam przez Chrystusa. To wielka tajemnica, o której wiele można pisać. To ona daje nam siły do dalszej walki. Ona jest naszą zbroją przeciw atakom złego ducha. Pan zostawił nam ją z Miłości, byśmy mogli doświadczyć tego samego co Apostołowie w Wieczerniku podczas ostatniej wieczerzy. Jest ona niezbędna w życiu katolika. Tak jak modlitwa jest naszym tlenem, tak Eucharystia jest pokarmem – życiem.
Człowiek kiedy nie je zaczyna chudnąć, mówi się, że ,,znika w oczach”, staje się mniej odporny na różne choroby, jest coraz słabszy, źle się czuje, w końcu umiera. Tak samo jest z brakiem Eucharystii w życiu chrześcijanina. Zaczyna on marnieć, traci siły do dalszej walki ze złem, staje się bardziej podatny na pokusy szatana, coraz częściej upada, aż w końcu umiera duchowo.
Dlatego ważne jest, żeby jak najszybciej powrócić do Pana w Eucharystii, ponieważ jest to dla nas największy dar. Nawet aniołowie w niebie nie mają tak wielkiego daru, jak my podczas Mszy świętej.
Jest to Misterium nie do opisania. Niesamowite, zakryte poprzez znaki. Każdy znak na Mszy, każde słowo, najmniejszy gest ma swoje znaczenie. Nie jest tu nic bez powodu. Wszystko ma swój sens, trzeba go tylko poprawnie odczytać.
Czym jest dla Ciebie Msza święta? Czy wiesz, co się na niej dzieje? Jak w niej uczestniczysz? Czy zawsze przyjmujesz Komunię podczas Eucharystii? Jak często się z Nim spotykasz podczas ofiary eucharystycznej? Czy jest to tylko niedziela, na którą idziesz z przymusu? A może tylko na święta – Pasterka i Rezurekcja? Kiedy ostatnio byłeś u Komunii i jak wyglądała Twoja rozmowa z Panem po przyjęciu Jego Ciała? Czy w ogóle była? Podziękowałeś za ten wielki dar, czy tylko prosiłeś? Czy dałeś Mu szansę by mówił do Ciebie, kiedy jest z Tobą zjednoczony?
Spotkanie w Duchu Religijnym pod hasłem: „BIERZCIE I JEDZCIE, TO JEST CIAŁO MOJE” - USTANOWIENIE EUCHARYSTII
odbyło się 28 października pod patronatem Siostry Andrzeji.