Wychowanie w Duchu Religijnym
+(80+x+80).jpg&tabid=200&w=400)
Wędrując szlakiem Sióstr Męczenniczek Elżbietańskich 4 stycznia zatrzymaliśmy się, by wspólnie z dziećmi i młodzieżą naszego Ośrodka zapoznać się z codziennym życiem i działalnością Siostry Adeli i Siostry Sabiny.
Oto, krótki opis ich życia i działalności.
S.M. Adela (Klara Schramm) – ur. 3 VI 1885 r. w Łącznej k. Kłodzka w rodzinie Pawła i Augusty. Do Zgromadzenia Sióstr Elżbietanek wstąpiła 29 X 1912 r. Większość życia zakonnego spędziła na placówce w Ramułtowicach k. Kątów Wrocławskich, gdzie Siostry prowadziły działalność ambulatoryjną dla miejscowych robotników oraz przedszkole. W 1926 r. krótko przebywała w Szklarskiej Porębie, skąd powróciła do Ramułtowic. W 1941 r. s. Adela została skierowana do posługi w Sobięcinie (ob. dzielnica Wałbrzycha). 25 VII 1944 r. mianowana została przełożoną wspólnoty sióstr w Godzieszowie. Wieś została zajęta przez Armię Czerwoną 20 II 1945 r., rozpoczęły się grabieże domów i plebanii. 21 lutego został zamordowany proboszcz, ks. Christoph Arnold. Po tym wydarzeniu siostry i ich podopieczne znalazły się pod opieką właścicieli miejscowej gospody. 25 II 1945 r. s. Adela wraz z właścicielami gospody i kilkoma kobietami, po walce w obronie czystość, zostali zastrzeleni przez Sowietów. Ciała zostały wrzucone do leju po bombie, a doczesne szczątki s. Adeli odnaleziono dopiero podczas prac wodociągowych ok. 1970 r. Zobacz galerię zdjęć
S.M. Sabina (Anna Thienel) – ur. 24 IX 1909 r. w Rudziczce k. Prudnika jako córka Andrzeja i Anny. Do wspólnoty elżbietańskiej wstąpiła 10 II 1933 r.
Jej pierwszą placówką zakonną był wrocławski Dom św. Mikołaja przy ul. Rybackiej. Siostry prowadziły tam dom dla seniorów, niosły pomoc ubogim rodzinom, prowadziły katechezę dla dzieci i kursy przygotowawcze do przyjęcia sakramentów świętych, wypiekały hostie i opłatki. 15 IX 1944 r. s. Sabina została ze względów bezpieczeństwa przeniesiona do Lubania, gdzie w placówce elżbietańskiej prowadzono działalność ambulatoryjną oraz opiekuńczą. 28 lutego Armia Czerwona zdobyła miasto i z zemsty za stawiany opór rozpoczęto plądrowanie, grabienie i napastowanie niewinnych kobiet i dziewcząt, w tym sióstr elżbietanek. S. Sabina nieustannie modliła się o uratowanie swojego dziewictwa. 1 marca podczas modlitwy, gdy powtarzała słowa: Święta Matko Boża, pozwól mi umrzeć jako dziewicy. Chroń moje dziewictwo, zabłąkana kula dosięgła piersi siostry, pozbawiając Ją życia. Ciało s. Sabiny złożono na miejscowym katolickim cmentarzu.
Przedstawiając jakże krótki zarys ich życia i działalności miało na celu uwrażliwić naszych wychowanków na zło, ból, cierpienie, które niesie ze sobą wojna.
Spotkanie zakończyliśmy prosząc Dobrego Boga za wstawiennictwem bł. Siostry Adeli i Sabiny o pokój na świecie i naszej Ojczyźnie.